VIPS van Vreedenhoff

Als ik deze middag bij mijn moeder kom is ze net als altijd blij verrast om mij te zien. Dat wel, maar ze zegt wat ongerust: “Ik word zo opgehaald”. Haar tas staat al klaar op haar rollator.  Ze weet niet precies wat er gaat gebeuren maar het moet iets leuks zijn. “Je gaat naar een feestje mama, je wordt vandaag onthaald als een VIP. Ik ga met je mee want ik ga overal foto’s van  maken”.

Chanel nummer 5

Feest, dat betekent dat je er netjes uit moet zien. En meteen staat ze op en schuifelt ze naar haar ladekast. Na enig gerommel vist ze daar trefzeker een mooie ketting uit . “Hoe vind je dit staan?” vraagt ze. Ik vind het prima uitgekozen. Gehuld in een wolk van Chanel No 5 trekken we vervolgens samen naar de vergaderzaal die omgebouwd is tot beautysalon.

Liefdevolle verzorgenden

In de vergaderzaal is het een en al bedrijvigheid.  Een enthousiast  team van vriendelijke, vrolijke zorgmedewerkers, vrijwilligers en studenten ontvangt elke bezoekster met veel warme  aandacht en overlegt hoe elke dame in kwestie verwend wil worden. Handen worden gemasseerd, nagels gelakt. Heel zorgvuldig wordt make-up aangebracht. In het midden staat de kapster ijverig te föhnen en te kammen. Zij tovert de platgelegen kapsels omhoog en zorgt voor een bijna koninklijke omlijsting van de inmiddels stijlvol opgemaakte gezichten.

Liefdevolle aandacht

Een mevrouw met een pop op schoot wordt in haar rolstoel op een plek gezet waar ze alles goed kan gadeslaan, terwijl ze op haar beurt moet wachten.  Ze lijkt het rumoer en alle heen en weer lopende mensen nauwelijks op te merken en aait wat over haar pop. Eén van de speciaal voor deze middag benoemde stylistes pakt een knalroze boa en probeert de blik van de mevrouw te vangen. Dat lukt. “Zal ik uw rolstoel versieren ?” vraagt ze, waarop de mevrouw haar met een blije glimlach toestemming geeft.

Doen wat bij je past

Ondertussen zie ik mijn moeder van hand tot hand gaan. Zij, die vanuit haar opvoeding altijd afstand tot vreemden bewaarde en liever niet aan groepsactiviteiten meedeed, weet de laatste jaren te genieten van de voordelen van Vreedenhoff. Een  initiatiefrijk activiteitenteam en een compleet leger van zeer betrokken, enthousiaste vrijwilligers, biedt heel veel activiteiten aan. Mijn moeder kiest daaruit wat bij haar past, net zoals haar medebewoners dat doen. Zo is er vandaag een grote groep die alleen heeft ingetekend voor het VIP-diner.

Met de limousine naar het diner

Limousine is topper van de dag

Een andere groep bezoekt niet de beautysalon, maar wil wel graag een ritje maken in de limousine. Want dat is toch ook een topper op deze middag. Al dan niet opgemaakt en voorzien van boa of sieraden, een rondje rijden in een enorme witte limousine. Vervolgens geeft enthousiast publiek naast de rode loper bij de voordeur, je het gevoel dat je heel speciaal bent.

Sterrenrestaurant

Het binnenhof is omgetoverd tot een sterrenrestaurant. Prachtig gedecoreerde tafels, een podium vol showattributen en een professioneel duo dat bekende musicalnummers ten gehore brengt. Vrijwilligers lopen rond met flessen wijn en even later wordt een prachtig opgemaakt voorgerecht uitgeserveerd. Het valt me op dat de vrijwilligers goed in de gaten houden of de gasten het naar hun zin hebben. Hun kwinkslagen links en rechts verhogen duidelijk de feestvreugde.

Gevoel welkom te zijn

Als fotograaf word ik veel aangesproken. “Ken ik u ?” “Weet u dat ik ook heel goed kan zingen ?” “Vind u het ook allemaal zo prachtig. Ik woon hier al 10 jaar en ze verzinnen elke keer wat anders. Ik vind het hier helemaal top”.  Nou dat kan ik helemaal beamen. Ook al kom ik maar 2 keer per week even aan, ik voel me hier altijd echt welkom. Dat is volgens mij de grootste kracht van Vreedenhoff: je voelt je als mens echt gezien.